meðvirkni er ekkert grín

að vera meðvirkur er ekkert grín.  að vera meðvirkur eins og ástandið í þessa dagana, er sko alls ekki neitt grín.  maður getur tekið hlutina svo svakalega nærri sér að maður er komin með hjartsláttartruflanir og magasár áður en maður veit af.  samt hefur maður sjálfur það bara alveg þokkalega gott.  en bara þessi staða að vita af sínum nánustu í erfiðleikum og geta ekki gert neitt til að hjálpa, til að allt verði gott, til að öllum líði vel, gerir alveg útaf við mann.  eins og meðvirklum einum er lagið, þá setur maður auðvitað sjálfan sig og sín vandræði á hilluna, og myndi gera hvað sem er til að hjálpa hinum.  en hver græðir á þessu.  ekki sá sem er í vandræðunum, og alls ekki ég.  af hverju gerir maður þetta þá.  hummm  ég veit ekki.