meðvirkni er ekkert grín

að vera meðvirkur er ekkert grín.  að vera meðvirkur eins og ástandið í þessa dagana, er sko alls ekki neitt grín.  maður getur tekið hlutina svo svakalega nærri sér að maður er komin með hjartsláttartruflanir og magasár áður en maður veit af.  samt hefur maður sjálfur það bara alveg þokkalega gott.  en bara þessi staða að vita af sínum nánustu í erfiðleikum og geta ekki gert neitt til að hjálpa, til að allt verði gott, til að öllum líði vel, gerir alveg útaf við mann.  eins og meðvirklum einum er lagið, þá setur maður auðvitað sjálfan sig og sín vandræði á hilluna, og myndi gera hvað sem er til að hjálpa hinum.  en hver græðir á þessu.  ekki sá sem er í vandræðunum, og alls ekki ég.  af hverju gerir maður þetta þá.  hummm  ég veit ekki.

 

fundur tvö

ég fór á annan coda fund í gær.  mér fannst það erfitt.  kannski vegna þess að leiðarinn var að segja frá atburðum sem ég get vel samsamað mig við, bæði í fortíð og nútíð.  auðvitað er alltaf erfitt að líta í eigin barm og sjá hvað maður er að gera rangt.  spurningin er hvort það sé ekki samt tímabært.  en guð það er erfitt.  ég hef eftir þennan fund verið bara hálf dofin, með hnút í maganum, og almenna vanlíðan.  hugsanirnar eru alltof margar og óreglulegar, og ég í raun veit ekkert hvernig mér líður.

hlé

það gerist oft hjá mér að ég byrja á einhverju verkefni, eins og t.d. að lesa um meðvirkni og reyna að vinna í mínum málum, og svo einhvern vegin bara verður það að engu.  kannski það sé frestunar áráttan í meðvirkninni sem er þar að verki.  en allavega þá er ég komin á stúfana aftur með þetta verkefni mitt og aldrei að vita nema ég komist það langt að ná að vinna í einhverjum sporum í þetta  skiptið.

ég fann á síðunni www.coda.is upplýsingar um hvar fundir eru og er búin að fara á einn slíkan.  þetta verður mikil vinna en ég held hún sé nú alveg þess virði.

 

Hér fyrir neðan eru tólf spor Co-Dependents Anonymous. Þetta er leið til bata frá meðvirkri hegðun:

1. Við viðurkenndum vanmátt okkar gagnvart öðru fólki og að við gátum ekki lengur stjórnað eigin lífi.
2. Við fórum að trúa að máttur, æðri okkur sjálfum, gæti gert okkur andlega heilbrigð að nýju.
3. Við ákváðum að leggja líf okkar og vilja í hendur Guðs samkvæmt skilningi okkar á honum.
4. Við gerðum óttalaust heiðarleg reikningsskil í lífi okkar.
5. Við játuðum misgjörðir okkar fyrir Guði, sjálfum okkur og annarri manneskju og nákvæmlega hvað í þeim fólst.
6. Við urðum þess albúin að láta Guð fjarlægja alla skapgerðarbrestina.
7. Við báðum Guð í auðmýkt að fjarlægja brestina.
8. Við gerðum lista yfir alla þá sem við höfðum skaðað og urðum fús til að bæta þeim öllum fyrir þann skaða.
9. Við bættum fyrir brot okkar milliliðalaust svo framarlega sem það særði engan.
10. Við iðkuðum stöðuga sjálfsskoðun og þegar út af bar viðurkenndum við yfirsjónir okkar undanbragðalaust.
11. Við leituðumst við með bæn og hugleiðslu að efla vitundarsamband okkar við Guð, samkvæmt skilningi okkar á honum, og báðum aðeins um skilning á vilja Guðs okkur til handa, og mátt til þess að framkvæma hann.
12. Við öðluðumst andlega vakningu eftir að hafa stigið þessi spor og reyndum í kjölfarið að flytja þennan boðskap til annarra meðvirkra einstaklinga, og fylgja þessum meginreglum í lífi okkar og starfi.